We have just parked on the ground level –vivid images of single-family houses of the neighborhood come to our mind. We enter a bright hall where reflections of metal linings maintain affinities with automobile design. Faced with the spacious two-story atrium with plants we are still led to believe that we remain at “ground floor.” This courtyard actually is the everyday central focus for the three bedrooms located around its perimeter. It take some more time to realize that behind the atrium, we are hovering above the garden with the cypress trees and the wide upward street of the neighborhood. We hear the music from downstairs and, if the kitchen door is left open, the aromas of cooking. Indeed, going down the bright staircase, we reach the living areas –on the ground floor in front of us is the historic garden with cypresses, jacarandas and angelicas. Opposite the fireplace, from the living room and the dining room, the view spreads horizontally, panoramically, to plants that extend as multiple filters. Another more comprehensive view of the garden is gained from higher up, from the second floor with a smaller footprint. With slender columns, with a marble facade towards the street, this penthouse rewards us with its unobstructed view towards Ymittos.

Έχουμε μόλις παρκάρει ισόγεια από τον δρόμο –ενθυμούμαστε εικόνες από παλιές μονοκατοικίες του προαστίου αυτού. Μπαίνουμε σε ένα φωτεινό χολ όπου αντανακλάσεις μεταλλικών επενδύσεων διατηρούν συγγένειες με τον σχεδιασμό αυτοκινήτων. Στοιχεία «ισόγειου» και του εδάφους που αφήσαμε πίσω μας, επανέρχονται εδώ, στο ευρύχωρο διώροφο αίθριο με τα φυτά. Καθημερινό κάδρο θα έλεγε κανείς για τα τρία υπνοδωμάτια που χωροθετούνται περιμετρικά αυτού του χολ. Από τις διαγώνιες θέες προς τα κυπαρίσσια και, κάθετα, προς τον πλατύ δρόμο της γειτονιάς, καταλαβαίνουμε ότι το οικόπεδο είναι επικλινές –ότι βρισκόμαστε σε όροφο. Ακούμε τη μουσική από την κάτω στάθμη και, αν έχει μείνει ανοικτή η πόρτα της κουζίνας, μυρίζει το μεσημεριανό φαγητό. Πράγματι, κατεβαίνοντας τη φωτεινή σκάλα, φτάνουμε στους χώρους διημέρευσης –ισόγεια μπροστά μας ο ιστορικός κήπος με τα κυπαρίσσια, τη γιακαράντα και τις αγγελικές. Απέναντι από το τζάκι, από το καθιστικό και την τραπεζαρία, η ματιά απλώνεται οριζόντια, πανοραμικά, σε φυτεύσεις που δημιουργούν πολλαπλά φίλτρα. Μια άλλη συνολικότερη εποπτεία του κήπου κερδίζει κανείς από ψηλότερα, από τον μικρότερο σε έκταση δεύτερο όροφο. Με λεπτότερη στέγαση, με μαρμάρινη πρόσοψη προς τον δρόμο, το ρετιρέ αυτό μας ανταμείβει με την ανεμπόδιστη θέα του προς τον Υμηττό.